11 mrt Het gras aan de andere kant is groener omdat het “fake” is
[vc_row full_width=”stretch_row” css=”.vc_custom_1445545309168{padding-top: 70px !important;padding-bottom: 70px !important;background-color: #ffffff !important;}” el_id=”td-calltoaction”][vc_column][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_column_text]Voor mij staat het begrip authenticiteit voor een vorm van perfectie.
Niet voor perfectie als in “waspoederfris en stralend wit” of smetteloos schoon, of retestrak. Bij authenticiteit denk ik aan natuur, oorsprong, de essentie van wat is en bestaat en wat wij daar als mens mee (kunnen) doen.
De perfectie van een mooie steen of een afgevallen tak, of van de kleuren die de bladeren krijgen in de herfst, de geur van wol of van hars in dennenhout. Omdat mensen nu eenmaal scheppende wezens zijn die cultiveren en creëren is het dus de kunst om ook daarin authenticiteit te bewaren. Voor mij betekent dat in de eerste plaats dat je respect moet hebben voor de grondstof ergo de planeet ergo de natuur en voor diegene die het product vervaardigd heeft.[/vc_column_text][vc_column_text]Omdat alles, van levensnoodzakelijk voedsel tot overbodige hebbedingen, zo overvloedig aanwezig is en eenvoudig te verwerven, zijn we de connectie met de oorsprong van die dingen kwijt. We staan niet stil bij welke grondstoffen er uiteindelijke hebben geleid tot het eindproduct, de impact dat het productieproces heeft op onze leefomgeving en de omstandigheden waarin de mensen het vervaardigd hebben.[/vc_column_text][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_empty_space][vc_single_image image=”1613″ img_size=”large” alignment=”center” style=”vc_box_border_circle”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]Voor het uitzoeken en kiezen van de materialen die ik gebruik bij auTENTiek heb ik heel veel tijd genomen, omdat ik net het verhaal achter het materiaal zo essentieel vind. Als we ons terug meer bewust worden van hoe de dingen ontstaan kunnen we ook op zoek gaan naar het betere alternatief. Momenteel zijn we ongelooflijk afhankelijk van de olie-industrie. Het meest gekend zijn brandstoffen, maar ook het overgrote deel van wat we dagelijks gebruiken en rondom ons zien bestaat uit grondstoffen uit die industrie. En dat terwijl er alternatieven voor handen zijn. We moeten het ons in de eerste plaats realiseren en dan keuzes maken. Ik heb keuzes gemaakt, maar nog is niet al mijn materiaal volledig “carbon-free”. Want soms won de keuze voor comfort of duurzaam in de betekenis van “lang meegaan” het van het ecologisch alternatief. Ik heb alvast een begin gemaakt, een beetje verzet getoond tegen wat zo vanzelfsprekend is of zoals Remco Campert het verwoordt in zijn gedicht: “ik heb mezelf een vraag gesteld en stel nu de vraag aan een ander”.
Wat kies jij?[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]